HYDRUNTUM seu HYDRUS

HYDRUNTUM, seu HYDRUS

Strabo l. 6. p. 281. Liv. l. 36. c. 21. ac Ptol. post Iapigium prom. quo longissime in maria exccurrit Italia, sita urbs, quâ in Graeciambrevissimus transitus, Plin. l. 3. c. 11. totius Apuliae metropolis, vetustate, ac civium fide atque animi magnitudine nodilis. Eam a Totila ob sessam liberavit Belizarius Iustiniani Imp. Dux. per Valentinum. Procop. Goth. Luc. Civ. Bell. l. 5. v. 375.

Et cunctas revocare rates, quas avius Hydrus.

Antiquusque Taras, etc.

Item Hydrus, mons urbi imminens, ac fluv. Lucan. ut supra Plin. l. 3. c. XI. Civitas Otranto incolis, Otrante Gallis, dicitur. Baudr. urbs permunita regni Neap. in ora maris Hadriatici, cum castro et portu capaci, sub Hisp. A. C. 1480. misere devastata a Turcis, sub Mahomete Imp. postea fortiter recepta. Distar 45. mill. a Brundusio in Austr. ut ab Aletio 20. 24. a Gallipoli in Ort. Archiepiscopal. In nummis occurrit ΥΔΡΩΝΤΙΝΩΝ, apud Ioh. Marsham. Canone Chron. Sec. XVII. ubi de Magna Graecia.